Το συλλογικό ασυνείδητο στην ατομική ψυχοθεραπεία μέσα από τα όνειρα και τα οράματα. Πολλές φορές αυτό που ονειρευόμαστε σήμερα κατά την διάρκεια του ύπνου μας το βλέπουμε να συμβαίνει στο προσεχές, ή στο απώτερο μέλλον. Τα γεγονότα των σημαντικών ονείρων είναι πιθανόν να ανήκουν στο μέλλον. Όπως ο συνειδητός νους ασχολείται με το μέλλον, το ίδιο κάνει και το ασυνείδητο μέσω των ονειρικών εικόνων.
Το συλλογικό ασυνείδητο στην ψυχοθεραπεία
Επειδή ακριβώς όμως ταυτιζόμαστε σχεδόν εξ ολοκλήρου με την εγωϊκή συνειδητότητα, όταν λέμε, από την θέση του ξύπνιου, πως δεν γνωρίζουμε αυτό που θα συμβεί στο μέλλον, εννοούμε πως μόνο η συνειδητότητα δεν ξέρει ακόμα τι μέλει γενέσθαι… Γιατί κάποιος άλλος εντός μας γνωρίζει και θέλει να μας μυήσει με ποιητικό τρόπο σ’ αυτήν την γνώση.
Το ασυνείδητο και η πρόσβαση που αυτό μας χαρίζει στα αρχέτυπα –μέσω των αρχετυπικών εικόνων- είναι ήδη ενημερωμένο για το μέλλον της εξωτερικής μας ζωής, αφού η τελευταία σε τεράστιο ποσοστό και ακρίβεια διαμορφώνεται από την σχέση που αναπτύσσει ο συνειδητός νους με τις συλλογικές σκεπτομορφές και τις αρχετυπικές τους εικόνες.
Το προσωπικό ασυνείδητο εκτιμώντας τις εσωτερικές παραμέτρους – στις οποίες ένα ανώριμο εγώ δεν έχει ακόμα πρόσβαση- καταλήγει σε αποφάσεις και συμπεράσματα και τα εκφράζει μέσα από τα όνειρα και τα οράματα. Συχνά προεξοφλεί και τις συνέπειες των εσωτερικών διεργασιών, επειδή εμείς δεν τις έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει.
Το ασυνείδητο, όντας άχωρο και άχρονο, προγνωρίζει την επίδραση των αρχετυπικών δυνάμεων στην ζωή μας, αφού οι συλλογικές εικόνες που καθορίζουν την πορεία μας αντλούνται από την δική του δεξαμενή, και όχι από την περιορισμένη στον χώρο, τον χρόνο, και την εμβέλεια, συνειδητότητα του εγώ.
Δείτε επίσης: Ψυχοθεραπεία και αποκατάσταση του αληθινού εαυτού
Ζούμε σε έναν κόσμο αποστειρωμένο από εξωλογικά στοιχεία και τελετουργίες.
Η απόφαση του πολιτισμένου ανθρώπου, χάριν του εντεινόμενου ορθολογισμού, της αυταρέσκειας και της τεχνολογικής του αυτοπεποίθησης, να εξορίσει από την συνειδητή ενασχόληση της ζωής του τα θρησκευτικά σύμβολα, την μυθολογία, την διαίσθηση, και τις αρχετυπικές φιγούρες και δυνάμεις, όπως τον Θεό και τους δαίμονες, έχει ως βαρύ τίμημα την ατελή του ενδοσκόπηση.
Η απουσία ολιστικής οπτικής και θέασης του εσωτερικού κόσμου χρέωσε τον άνθρωπο με την ψυχοπαθολογία της μετανεωτερικής εποχής: ατέλειωτο άγχος, αόριστοι και διάχυτοι φόβοι, ψυχολογικό μπέρδεμα και αστάθεια, κατάχρηση ψυχοφαρμάκων, οινοπνεύματος, φαγητού και καπνού και μεγάλη γκάμα από αθεράπευτες νευρώσεις.
