Σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα στο χώρο της ψυχολογίας, η αποτελεσματικότητα των ψυχοθεραπευτικών προσεγγίσεων στην καταθλιπτική διαταραχή, όσον αφορά την ανακούφιση από τα συμπτώματα, μπορεί να συγκριθεί με αυτήν της φαρμακευτικής αγωγής. Επιπλέον, και οι δύο παραπάνω θεραπείες περιορίζουν τις αρνητικές συνέπειες της κατάθλιψης στο ψυχο-κοινωνικό επίπεδο, βελτιώνουν την ψυχο-κοινωνική λειτουργικότητα του ατόμου, και ταυτόχρονα εμποδίζουν την ανάκαμψη της διαταραχής.
Μια σύνθεση διαφόρων ψυχοθεραπευτικών μεθοδολογιών είναι συνήθως η θεραπεία που ευρέως συνίσταται στην κλινική πρακτική της ψυχοθεραπείας για την κατάθλιψη. Η αποτελεσματικότητα της ψυχοθεραπείας που στοχεύει στην άρση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων μπορεί να ισχυροποιηθεί σε μεγάλο βαθμό με την συνέργια της αντικαταθλιπτικής αγωγής, και τις συντονισμένες προσπάθειες αυτο-κατευθυνόμενης αλλαγής στην καθημερινότητα του πελάτη. Επίσης, μπορεί να βοηθήσει πολύ ο ενδιαφερόμενος την θεραπεία του μέσα από την συμμετοχή του σε συμβουλευτική ή ψυχοθεραπεία ζευγαριού (με τον/την σύντροφό του), σε ψυχοθεραπεία οικογένειας, ή με την συμμετοχή του ως μέλος σε μια ψυχοθεραπευτική ομάδα, όπου συντονιστής είναι ειδικά εκπαιδευμένος ψυχολόγος, ή ομάδα από ψυχολόγους.
Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε, ότι –με βάση την κλινική εμπειρία- το ενδεδειγμένο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης συνδιάζει τα οφέλη της ψυχο-κοινωνικής παρέμβασης με την εξειδικευμένη –κατά περίπτωση- αντικαταθλιπτική αγωγή, και την σύμπραξη & συνεργασία ειδικών ψυχολόγων-ψυχοθεραπευτών και ψυχιάτρων.