Ιδιαίτερα φέτος στη χώρα μας λόγω της διευρυνόμενης ψυχικής μας σύγχυσης, του πνευματικού αποπροσανατολισμού, και της οικονομικής κρίσης, είναι επιτακτική η ανάγκη να αναρωτηθούμε δημιουργικά αυτά τα Χριστούγεννα, να στρέψουμε την ενέργειά μας προς τα μέσα, να γίνουμε περισσότερο ειλικρινείς και αποκαλυπτικοί στον εαυτό μας και στην ψυχολογία μας αλλά και στους υπόλοιπους.
Να αγκαλιάσουμε περισσότερο τους εαυτούς μας και να μας «ακούσουμε» το τι πραγματικά επιθυμούμε, εάν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα Χριστούγεννα για την ψυχολογία μας ως έναυσμα και δείκτη προς την πορεία της ψυχικής και της πνευματικής μας ανασυγκρότησης, της δικής μας και των παιδιών μας.
Εσωτερικές ερωτήσεις για μας.
Ας θέσουμε καποιες ερωτήσεις στον εαυτό μας, κι ας “μείνουμε” για λίγο μαζί τους, ας τις αφήσουμε να “δουλέψουνε” μέσα μας. Δεν χρειάζεται να βιαστούμε να τις απαντήσουμε. Η απάντησεις θα έρθουν όταν είμαστε ώριμοι για να τις δεχτούμε, και να ακολουθήσουμε τον δρόμο που μας αυτές μας υποδεικνύουν…:
- Τι είναι τα Χριστούγεννα για μας;
- Ποιες είναι οι αληθινές ανάγκες της ψυχής μας;
- Ποιες απ’ αυτές φροντίσαμε και εκπληρώσαμε μέσα στο 2013;
- Τι χρειάζονται τα παιδιά μας, τα αδέρφια μας, οι γονείς μας και οι φίλοι μας από μας;
- Είμαστε διατεθειμένοι να μπούμε σε έναν ειλικρινή διάλογο μαζί τους, ώστε να ακούσουμε από κείνους, από τους ίδιους, τι πραγματικά περιμένουν από μας για να είναι χαρούμενοι, και αυτές τις γιορτές, αλλά και μετά το τέλος των γιορτών;
- Έχουμε πραγματικά την διάθεση να τους το προσφέρουμε αυτό που μας ζητούν;
- Ποιο είναι το τίμημα αυτής μας της προσφοράς και τι θα αποκομίζουμε απ’ αυτήν μας προσφορά;
- Τι ειλικρινά εμείς χρειαζόμαστε από τους δικούς μας ανθρώπους;
- Τι μας εμποδίζει να τους το ζητήσουμε;
- Ποιες είναι οι προτεραιότητες μας αυτό το δωδεκαήμερο; (η υλική, η ψυχολογική, η σχεσιακή, η πνευματική διάσταση; Ένας συνδυασμός των παραπάνω;)
- Ας φροντίσουμε, όχι «να περάσουμε καλά», αλλά να είμαστε καλά!
- Ας αφουγκραστούμε & συναισθανθούμε λοιπόν ο ένας τον άλλον
- Ας συνειδητοποιήσομε πως το ζητούμενο δεν είναι, κατ’ ανάγκην, η χαρά και η εξωστρέφεια, αλλά η αυθεντικότητα και τα ειλικρινή μοιράσματα, οι σύντροφοι μεταξύ τους, και οι γονείς με τα παιδιά τους.
- Ας αναγνωρίσουμε βιωματικά τα αυθεντικά μας συναισθήματα, όπως αυτά αβίαστα προκύπτουν, και ας τα αποδεχτούμε ως ένδειξη υγιούς αντίδρασης στην ψυχική μας αλλοτρίωση, κι επιθυμίας για ψυχική και πνευματική ανασύσταση.
- Ας χρησιμοποιήσουμε τα όποια «συμπτώματα» μας σαν έναυσμα για μια νέα αρχή στην ζωή μας, ώστε να επικρατεί μέσα μας, και στις σχέσεις μας η γνησιότητα, η αλήθεια, και –μόνο ως απόηχος των παραπάνω- η αγάπη.
