Για μένα αυτές οι ομιλίες είναι περισσότερο καταθέσεις ψυχής, εναύσματα υπαρξιακής παρουσίας στο εδώ & τώρα, αφορμές κοινωνίας του ανείπωτου, και του αξεκαθάριστου μέσα από λέξεις, παρά “επιστημονικές ομιλίες ψυχολόγου“….
Εύχομαι να παίρνετε κι εσείς κάτι, γιατί εγώ παίρνω πολλά…
Μαζί σας, και καθώς μιλώ, μαθαίνω από «μένα» όλα αυτά που ακόμα “δεν ξέρω”…! Όλα εκείνα που με κατέχουν, χωρίς εγώ να τα κατέχω… (όσο κι αν αυτό που σας λέω μοιάζει παράλογο, έτσι συμβαίνει…).
Σας ευχαριστώ για την έμψυχη παρουσία σας και την τόσο ζωντανή συμμετοχή σας στις συζητήσεις που πάντα ακολουθούν.
