“Τι κάνουν οι ψυχολόγοι; Τι είδους ψυχοθεραπευτής είσαι; Ποιά σχολή ακολουθείς;” Όσοι άνθρωποι μιλούν μαζί μου για πρώτη φορά, θέλοντας να ξεκινήσουν ατομική ψυχοθεραπεία, συνηθίζουν να με ρωτούν αυτές τις ερωτήσεις.
Με αυτές και άλλες παρόμοιες ερωτήσεις, ο υποψήφιος θεραπευόμενος επιχειρεί να διαχειριστεί το άγχος της “πρώτης φοράς” και τον φόβο του -όχι μπροστά στο άγνωστο, όπως λένε μερικοί, αλλά- στις απειλητικές φαντασιώσεις και υποθέσεις που ο ίδιος έχει κάνει σχετικά με την ψυχοθεραπευτική διαδικασία, τις μεθόδους της, τον τρόπο που αυτές επενεργούν σ’ αυτόν, επίσης για το πρόσωπο και τον ρόλο του ψυχοθεραπευτή. Ρωτώντας λοιπόν τις συγκεκριμένες ερωτήσεις, ο υποψήφιος έχει την ψευδαίσθηση ότι θα ελέγξει & θα περιορίσει τον φόβο του, για την πηγή του οποίου επίσης δεν έχει συνήθως σαφή επίγνωση.
Αν και μου είναι εύκολο να απαντήσω σε όλες αυτές τις ερωτήσεις ελέγχου, απαριθμώντας και ονομάζοντας τους τίτλους και τις σχολές στις οποίες έχω εκπαιδευτεί, προτιμώ να απαντώ με έναν, κατά την άποψή μου, πιο ειλικρινή και βοηθητικό τρόπο, ο οποίος εκπηγάζει από την ανάγνωση του κρυμμένου συνήθως θεραπευτικού αιτήματος και προδιαγράφει την ουσία της ψυχοθεραπευτικής σχέσης.
Απαντώ λοιπόν: “Καταλαβαίνω την ανάγκη σας να ενημερωθείτε σχετικά με την επιστημονική κι επαγγελματική μου επάρκεια, όπως κατανοώ και την επιθυμία σας να έχετε μια όσο γίνεται πιο σαφή άποψη για το ποιός είναι ο άνθρωπος στον οποίο θα εμπιστευτείτε ευαίσθητα προσωπικά σας δεδομένα και την θεραπεία της ψυχής σας.
Όσο όμως κι αν σας μιλήσω στο τηλέφωνο για τα επαγγελματικά μου προσόντα -τα οποία ούτως ή άλλως μπορείτε να διαβάσετε με την άνεσή σας στην ιστοσελίδα μου στο ιντερνέτ- οι παραπάνω σας ανάγκες δεν θα καλυφτούν, παρά μόνο αφού με γνωρίσετε προσωπικά.
Αυτό θα συμβεί, όταν πάρετε το ρίσκο να έρθετε στο χώρο μου, να με κοιτάξετε στα μάτια και αφήσετε τον εαυτό σας να ακούσει και να αξιολογήσει τα μηνύματα που θα δεχτείτε σ’ αυτήν την πρώτη κατά πρόσωπο συνάντηση μαζί μου. Θα δείτε τότε ότι χωρίς πολλά λόγια και άλλες διευκρινήσεις, οι βασικές απορίες θα απαντηθούν…”.
Μου είναι πια τόσο σαφές πως οι πληροφορίες που παρέχει η από πρόσωπο προς πρόσωπο συνάντηση (προσ-ωπική συνάντηση= προς- οπάς (οφθαλμούς) κι επικοινωνία δεν είναι δυνατόν σε καμία περίπτωση να υποκατασταθούν από λέξεις. Ας δούμε λοιπόν το αληθινό αίτημα πίσω από τις τυπικές ερωτήσεις , ας αφήσουμε την πλάνη των ψευδαισθήσεων, κι ας μπούμε στην ουσία της συνάντησης κατά πρόσωπο! Έτσι η αρχή είναι πολύ πιθανόν να είναι πραγματικά καλή!
Ακόμη δείτε: Το αρχικό αίτημα από την ψυχοθεραπεία
